Verantwoorde renovatie van een herenhuis uit 1777

Architect Morten Sonnenborg en Helle Harder wonen in Porcelænshaven in Frederiksberg, maar waren op zoek naar een kleiner vakantiehuis in Faaborg, waar Helle vandaan komt. Op Hospitaltræde – een smal en charmant straatje met kinderkopjes – stond een zeer lelijk huisje. Stralend blauw en slechts 2,5 meter breed, maar met het mooiste uitzicht op de oude kloosterkerk en de oude, beschermde eik. En dat werd een mooie uitdaging voor de architect.

Het kleine herenhuis werd oorspronkelijk gebouwd in 1777, maar werd zo vaak herbouwd dat het geen ziel meer had. Eerst in 1925, toen het oorspronkelijke vakwerkhuis werd dichtgemetseld en het prachtige vakwerk verdween. Daarna in 1958, toen de schilder Axel Kyed uit Zuid-Funen een eerste verdieping toevoegde in typische jaren 50-stijl, en ten slotte in 1986, toen er een jaren 80-gangpad met een groot overstek naar het achterhuis werd gebouwd, die werd ingericht als badkamer. 

Het herenhuis is gerenoveerd op basis van het principe van esthetische duurzaamheid en vanuit de visie om kwaliteitsmaterialen zoveel mogelijk opnieuw te gebruiken.

“Het huis was in de loop van de tijd een lelijk eendje geworden. Het was onze taak om het smalle huis eenvoud, rust en een goed ruimteverloop te geven om zo een woning te creëren waar de nadruk ligt op tastbaarheid en een huiselijk minimalisme”, zegt Morten Sonnenborg.

De kleistenen muur achter de trap was achter oude gipsplaten weggestopt, maar is nu weer in ere hersteld. Het helpt om de geschiedenis van het huis te vertellen, omdat de oude kleistenen vermengd zijn met gele bakstenen die zijn gestolen uit het klooster, dat 50 meter van het huis lag toen het in 1777 werd gebouwd. De dakconstructie uit 1777 en 1958 is blootgelegd en vertelt verhalen uit verschillende tijden. In de keuken, achter het oude bankje, heb je uitzicht op het naastgelegen vakwerkhuis en de muur van de zolder is de buitenmuur van de oude synagoge van Faaborg.

De renovatie nam drie jaar in beslag. Er was dus genoeg tijd om de juiste hergebruikte materialen te vinden. Gebrande dakpannen van klei hebben de eternietplaten op het dak vervangen, de trap naar de zolder is gevonden op een boerderij in Djursland en stamt uit 1921, de koperen deurklink zat oorspronkelijk in de kerk van Nørre Broby en de eettafel is gemaakt van de vloer van een oude gymzaal.

Het gangpad naar het achterhuis was verrot en moest worden herbouwd met dakramen en openslaande deuren naar het binnenplaatsje van 5 vierkante meter. Vroeger was het een troosteloze binnenplaats met oude vlonders en vuilbakken. Nu is het een kleine groene oase met hergebruikte gele vloertegels die zijn overgebleven van de renovatie van de Heilige Geestkerk in Faaborg.

Ook de keuken is tweedehands. Morten en Helle waren al lang op zoek naar een zwarte uno form-keuken, omdat de keuken bij de zwarte trap en de originele zwarte deur naar de entreehal moest passen. Ook de diepte was belangrijk, want hij moest in de nis passen, waar de muur van de ene naar de andere kant van de kamer 14 cm scheef staat!

De keuken vonden ze bij een gezin in Køge, waar die stond als dressoir met bovenkasten en onderkasten met lades. De familie van Helle had vroeger een houtzagerij in Nørre Broby.

De plint is gemaakt van hout dat daarvandaan komt, terwijl een deel van het tafelblad het originele Corian-tafelblad is. De rest is gemaakt van hergebruikte tegels, wat een rustiek contrast vormt met het mooie zwarte eikenhout.

De oude keramische gootsteen is gevonden op DBA en de "Mini kanon"-lampen, ontworpen door Asger Bay Christiansen, had Morten al een paar jaar liggen. Die komen van de verbouwing van een bank, waar ze niet meer pasten vanwege de stijl. 

Sinds Morten zijn eerste uno form-keuken kocht – het iconische Classic design – heeft hij een voorliefde voor de keukens op maat van uno form. Met name de originele kubusvorm van 60 x 60 x 60 cm en de klassieke latten hebben de architect altijd gefascineerd.

En als je hem vraagt waarom hij voor een tweedehands keuken heeft gekozen, is het antwoord duidelijk: hij is al af en de kwaliteit houdt eeuwig stand. Dat weet ik uit ervaring van mijn drie vorige uno form-keukens.